Referencia: |
010098 |
Nomenclator: |
3200506 |
Coord. UTM: |
x: 597754 y: 4642639 |
Concello: |
Baltar |
Parroquia: |
TOSENDE |
Lugar: |
Maus, As |
Tipoloxía: |
Arquitectura Defensiva |
Tipo: |
Casas Fortes |
Subtipo: |
Casa Forte |
Etapa Histórica: |
Idade Contemporánea |
Estilo Relevante: |
Popular |
Descrición:
No barrio do Xuntadoiro, atópase esta vivenda dun andar realizada en perpiaño, con planta cuadrangular e cuberta de tella a catro augas. Presenta tres fachadas. A principal ten tres portóns lintelados, con inscrición ilexible no central e catro ventás no primeiro andar, sendo unha máis grande. Entre dous dos portóns ten un banco de pedra. A fachada lateral, consta dunha porta con dous chanzos de acceso á planta baixa e un pequeno vano cadrado. No andar superior, ten un balcón con decoración de placas e sobre ménsula que vai flanqueado por dúas ventás. No esquinal destas dúas fachadas, destaca unha garita de perpiaño sobre tres ménsulas. Na planta baixa da fachada traseira, e ras do chan ten un vano rectangular enreixado; no andar superior, catro ventás, tamén enreixadas. Ocupa a zona central, a comuna con cuberta de pedra a unha auga e provista de oco para a ventilación.
Este inmoble tamén se coñece como Bótica, Casa do Xuíz ou Casa do Camilo . Segundo a información de Dª Conchita Sanz, esta casa foi unha botica na que tamén se vendían tintes e salinas. Despois pasou a ser a Casa do Xuíz de Meaus do Couto Mixto, D. Modesto Brandón. Este vendeuna a un camareiro lisboeta chamado Camilo Parada, coa condición de poder disfrutar dunha habitación, trato que non cumpliu.
O pedáneo, e actual "xuíz de Meaus", Sergio, tamén engadíu que era o banco onde se facía o trueque e gardábase a moeda propia que circulaba no Couto Mixto.
O Couto Mixto era un antigo territorio autónomo formado polos pobos de Santiago, Rubiás (Calvos de Randín) e As Maus (Baltar), na fronteira con Portugal. Dende o século XII ata XIX tivo as súas propias leis políticas e administrativas basadas nos dictámenes duns cantos "hombres de acuerdo". Tratábase dunha pequena república que na práctica non dependía nin de España nin de Portugal. Contaba cunha serie de dereitos e privilexios, como non servir no exército e a liberdade de comercio e de cultivos como o tabaco, ademais de ter exencións fiscais e a posibilidade de dar asilo aos refuxiados da xustiza española e portuguesa. Ata o Tratado de Lisboa de 1864, cada veciño podía elixir libremente a nacionalidade que desexara.
Dos tres pobos, As Maus é o que máis comercio tiña, como ben o atestiguan algunhas das súas construcións.
